1945: Venlo in puin… en nu?

Een artikelenserie over wederopbouw in de gemeente Venlo

Door: Willem Vroom & Paul Stevens

Het is mei 1945. Duitsland is verslagen, Venlo bevrijd, maar Venlo ligt in puin. Wat nu? Naast maatregelen, die het gewone leven weer in gang moeten zetten gaat het vooral om puinruimen. Met blote handen, met spaden, paard en kar.

In eerste instantie gaat alles naar het voormalige spoorwegemplacement van de Cöln-Mindener, het huidige Julianapark. Na het puinruimen moeten er plannen liggen voor herstel en wederopbouw. Maar hoe moet een herbouwde stad er uitzien? Vraagt de nieuwe tijd geen ander ontwerp dan dat van een voormalige vestingstad met haar nauwe straatjes? En geldt dat ook niet voor de andere kernen van de gemeente?

“Met blote handen, met spaden, paard en kar.”

Het is nu 70 jaar geleden en aanleiding voor de Stichting Erfgoed Venlo een artikelenserie te wijden aan bouwkunst uit de wederopbouwperiode (1945–1965). Omdat onze gemeente in de vuurlinie lag is er veel gebombardeerd en verloren gegaan. Maar daardoor is Venlo ook rijk aan zogenaamd wederopbouwerfgoed. Weinig mensen realiseren zich dat en nog minder mensen zijn zich bewust van de grote architectonische waarde van deze bouwkunst. Reden te meer het in de schijnwerper te zetten.

Tot en met oktober tref je in de Trompetter/E3 Journaal Venlo artikelen aan, waarin we iets vertellen over de wederopbouw in de huidige gemeente Venlo:

• Klijnen en Kayser: onverenigbaar – woe 15 april 2015
• Brugplan nog van deze tijd – woe 29 april 2015
• Antonius van Paduakerk – woe 8 juli 2015

Op donderdagavond 5 november sluit Erfgoed Venlo dit project af met haar jaarlijkse erfgoedlezing met als thema ‘Wederopbouwerfgoed in de Gemeente Venlo’.