Drukkerij Wolters-Van Wylick

Drukkerij Wolters-Van Wylick

Monumentnummer: 37157
Monumentnaam: Drukkerij Wolters-Van Wylick
Status:
Beschermd
Complexnummer:
Aanwijzingsbesluit:
Inschrijving register:
20-04-1971
Kadaster deel/nr: 2060/76
Int. Kenteken: N

Locatie: Grote Kerkstraat 27, 5911 CG, Venlo.

Huis met brede lijstgevel en een schilddak. Ellipsboogvensters en ellipsbogige ingangsomramingen van hardsteen, gedateerd 1820 (een tweede ingangsomlijsting rechts gedateerd 1962). Dakkapellen.

Benaming
In beginsel was dit het eigenlijke weeshuis, maar wordt in de volksmond Drukkerij Wolters-Van Wylick genoemd, naar de laatste eigenaar van het pand. Het naastgelegen pand dat het Ald Weishoès wordt genoemd was eigenlijk een stadsschool, die later, in de 19e eeuw, een Latijnse schoolherbergde. Eigenlijk zijn beide namen dus verkeerd. Om verwarring te voorkomen, worden beide panden aangeduid met de huidige namen.

Weeshuis

Door een eerdere schenking van de hof Swenhof te Lobberich in 1577 van het echtpaar Johan de Verwer en Anna Ingenhuys en uiteindelijk hun extra geld in 1588 kon later het pand aan de Grote Kerkstraat als weeshuis worden gebouwd. Het behoorde tot het parochiaat van de tegenovergelegen Sint-Martinuskerk. Het pand bestaat uit vier voorheen aparte woonhuizen, die rond 1600 aan elkaar werden gekoppeld. Bij die koppeling wordt de gehele voorgevel vervangen door een doorlopende gevel. De achterliggende huizen zijn verder intact gebleven. In de 17e eeuw was dit een van de belangrijkste gebouwen in de Venlose binnenstad. Rond 1820 werd het complete pand grondig gerenoveerd. De gevelsteen met het jaartal 1820 wijst dus op deze renovatie, en niet op de daadwerkelijke oprichting van het gebouw. Een verdere aanwijzing van de ouderdom van het gebouw komt van de balken en kapspanten, die meer dan 500 jaar oud zijn. De naastgelegen Latijnse school werd volgens Henri Uyttenbroeck in 1865 verkocht aan het weeshuis. Dat is waarschijnlijk de basis voor de verwarring van beide panden.

Samenvoeging met het Jacobsgasthuis

In 1814 werden alle gasthuizen gecentraliseerd in één instantie, de Burgerlijke Godshuizen. Dit betekent dat onder andere ook het Sint-Jacobsgasthuis, waar bejaarden werden verzorgd, onder deze nieuwe instantie viel. Deze bejaarden werden overgebracht naar het weeshuis, waardoor het vanaf 1820 niet alleen wees-, maar ook bejaardenhuis werd. In 1922 werd het pand door Johannes Kayser uitgebreid met een nieuwe vleugel. Daarnaast restaureerde hij de voorgevel en herbouwde hij de naastgelegen kosterswoning. Dit alles kwam in 1925 gereed. In 1935 werd, wederom naar tekeningen van Johannes Kayser, aan de achterzijde van het pand een nieuwe kapel gebouwd.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog raakte het pand flink beschadigd; na aflooop van de oorlog werd het pand slechts gedeeltelijk opgeknapt. De in 1856 uit Tilburg afkomstige Zuster van de Liefde, die tot die tijd de school bestierden, trokken in 1960 uit het pand om het in de jaren 50 voor hen gebouwde Zusters van de Liefdeklooster aan de Mgr. Zwijssenstraat te betrekken.

Wolters-Van Wylick

Toen de zusters in 1960 uit het pand wegtrokken, werd het overgenomen door de drukkerij Wolters-Van Wylick. In die jaren wordt het een en ander nog aangebouwd, zodat een gedeeltelijke verbinding met de aan de Lomstraat gelegen boekhandel Wolters wordt gecreëerd. Sinds de jaren ‘90 staat het pand leeg. Van het door de drukkerij verbouwde pand zijn de meeste achterbouwen gesloopt en resteert alleen nog het eigenlijke pand en de eerder genoemde kapel.

Bron: Wikipedia en Rijksmonumenten.nl.